مطالعات نشان می دهد کودکانی که توسط والدین خود تا سن شش سالگی تنبیه بدنی شده بودند، در مقایسه با کودکانی که هرگز توسط پدر و مادر خود مورد تنبیه واقع نشده بودند، دوران تحصیل موفقیت آمیزتری داشتند و به زندگی خوشبین تر بودند. همچنین، این مطالعه نشان داد بچه هایی که بوسیله پدر و مادر خود کتک می خورند، علاقه بیشتری به تحصیل در دانشگاه دارند و در امور داوطلبانه نیز حضور فعال تری می یابند. در این مطالعه از 179 نوجوان پرسش هایی در مورد تعداد دفعاتی که در دوران کودکی مورد تنبیه بدنی قرار گرفته بوند انجام شد. همچنین از این نوجوانان خواسته شد بگویند در چه سنی برای آخرین بار تنبیه بدنی شده بودند. پاسخ های نوجوانان به پرسش های مطرح شده با اطلاعات این نوجوانان در مورد رفتارهای اجتماعی خود که می توانست تحت تاثیر تنبیه بدنی واقع شود، مقایسه شد. این اطلاعات شامل اثرات منفی مانند: رفتارهای ضد اجتماعی، روابط جنسی در سنین پایین، خشونت و افسردگی و همچنین شامل اثرات مثبت مانند: موفقیت تحصیلی و جاه طلبی برای رسیدن به موفقیت بود. نتایج نشان داد کسانی که تا سن 6 سالگی تنبیه بدنی شده بوند در تمام زمینه های مثبت مانند موفقیت تحصیلی بهتر از کسانی بودند که هرگز بطور فیزیکی تنبیه نشده بودند. همچنین این نوجوانان در زمینه های منفی نیز کمترین امتیاز منفی را در مقایسه با نوجوانانی که هرگز مورد تنبه بدنی قرار نگرفته بودند، داشتند. علاوه بر این، نوجوانانی نیز که توسط والدین خود از سن 7 تا 11 سالگی مورد تنبیه قرار گرفته بودند در مقایسه با نوجوانانی که هرگز تنبیه نشده بودند، در مدرسه موفق تر بودند. با این وجود، این دسته از نوجوانان در برخی زمینه های منفی مانند پرهیز از انجام اعمال خشونت آمیز، موفقیت کمتری داشتند. در این میان، نوجوانانی که ادعا کردند همچنان توسط والدین خود تنبیه بدنی می شوند در تمامی زمینه ها بدترین امتیازات را کسب نمودند. 
منبع: http://tinyurl.com/y8qpfql